PRZEPROWADZIŁ POLSKĘ
PRZEZ NOC KOMUNY
Życie prywatne
Urodził się 3 sierpnia 1901 w Zuzeli nad Bugiem jako drugie dziecko Stanisława (organisty miejscowego kościoła) i Julianny (z d. Karp). W księdze urodzeń wpisano pod numerem 148 że - ochrzczony został chłopiec płci męskiej, urodzony o godz. 3 rano dnia 3 sierpnia 1901 r.
1 września 1908 roku rozpoczął naukę w jednoklasowej szkole w Zuzeli, którą ukończył z wynikiem celującym.
W kwietniu 1910 r. rodzina Wyszyńskich przeprowadza się do Andrzejewa w pobliżu Ostrowi Mazowieckiej i tu kontynuuje pod kierunkiem nauczyciela Arasimowicza naukę w czteroklasowej carskiej szkole.
31 października po urodzeniu szóstego dziecka, córki Zofii mając 33 lata umiera matka dziesięcioletniego Stefana, Julianna Wyszyńska i zostaje pochowana na parafialnym cmentarzu.
Po śmierci matki Stefan nie wraca do szkoły, kontynuuje naukę w domu (przerabia materiał klasy III i IV szkoły powszechnej) pod kierunkiem swego ojca Stanisława oraz kleryka Bolesława Pękali.
W maju 1911 r po przygotowaniu przez księdza Pawła Rozpędowskiego i księdza Stanisława Bobińskiego w kościele parafialnym w Andrzejewie przystępuje do Pierwszej Komunii świętej.
1 września 1912 r w Warszawie w Prywatnym Męskim Gimnazjum Wojciecha Górskiego rozpoczyna naukę w pierwszej klasie.
Na przełomie lipca i sierpnia 1913r. w kościele w Andrzejowie przyjął Sakrament Bierzmowania z rąk biskupa płockiego Juliana Nowowiejskiego.
Ze wspomnień Kardynała Stefana Wyszyńskiego
"W kościele (w Andrzejewie) w roku 1913 przyjąłem sakrament bierzmowania z rąk biskupa - późniejszego męczennika, ówczesnego biskupa płockiego - Juliana Nowowiejskiego ... Spotkanie małego chłopca z dostojnym biskupem wywarło na mnie potężne i niezapomniane wrażenie. Ilekroć później zapraszany byłem z różnymi odczytami do Płocka, biskup Nowowiejski - wówczas już arcybiskup - często mi powtarzał: Bierzmowałem księdza profesora, a tak rzadko do nas przyjeżdża. - Jak gdyby słusznie uważał, że powinienem płacić tym, na co mnie stać, za wielką łaskę pasowania mnie na rycerza Chrystusowego".
Stefan Wyszyński kończy 2 klasy tego gimnazjum.
Po wybuchu I wojny światowej 28 czerwca 1914 r. zostaje odcięty przez front od Warszawy, pozostaje w Andrzejowie.
Pewnego dnia przychodzi do ojca ksiądz Leonard Załuska i mówi że w Łomży organizuje się gimnazjum.
W kilka dni później matka (druga żona Stanisława Wyszyńskiego) zawozi Stefana do Łomży i zapisuje do III klasy w Męskim Gimnazjum Handlowym im. Piotra Skargi.
Stefan zamieszkuje na stancji u profesora tej szkoły, pana Kęsickiego. Stefan Wyszyński kończy III i IV klasę tego gimnazjum.
Latem 1917 r. decyduje się wstąpić do seminarium duchownego, i podejmuje naukę w Liceum im. Piusa X we Włocławku (niższe seminarium duchowne).
Wiosną 1918 r. rodzina Wyszyńskich przenosi się do Wrociszewa koło Warki w powiecie Grójeckim. To właśnie we Wrociszewie Piesza Praska Pielgrzymka Rodzin "TOTUS TUUS" ma postój obiadowy z możliwością dłuższej modlitwy o RYCHŁĄ BETYFIKACJĘ SŁUGI BOŻEGO PRYMASA TYSIĄCLECIA, oraz z prośbami o wstawiennictwo Sługi Bożego Stefana Kardynała Wyszyńskiego w różnych sprawach osobistych.
11 listopada kończy się I wojna światowa. Rodzina Wyszyńskich znajduje się w bardzo trudnych warunkach, tak jak i mieszkańcy całego kraju, ludzie umierają masowo. Umiera i brat Stefana Wacław który, został pochowany w grobie rodzinnym na cmentarzu we Wrociszewie.
We Włocławku 19 lutego 1921 r. Stefan Wyszyński przyjmuje z rąk biskupa diecezjalnego włocławskiego Stanisława Zdzitowieckiego sutannę i przyjmuje tonsurę.
W październiku wizytację kanoniczną w seminarium złożył sufraganem metropolita warszawski kardynał Aleksander Kakowski wraz z biskupem Stanisławem Gajlem, w spotkaniach uczestniczy Stefan Wyszyński.
Święcenia mniejsze przyjmuje dnia 1 kwietnia 1922 r. z rąk bp. włocławskiego Wojciecha Owczarka, a praktyki seminaryjne odbywa we Wrociszewie gdzie miejscowemu proboszczowi pomaga w pracy duszpasterskiej.
Z rąk bp. Stanisława Zdzitowieckiego przyjmuje dn. 15 marca 1924 r. święcenia subdiakonatu, a 5 kwietnia 1924 r. święcenia diakonatu. 2 lipca tego roku zostaje wikariuszem parafii katedralnej we Włocławku.
Stefan Wyszyński kończy Wyższe Seminarium Duchowne we Włocławku w 1924 roku. Koledzy z seminarium Święcenia Kapłańskie otrzymują 29 czerwca.
Lecz Stefan ze względu na stan zdrowia (zapalenie płuc), Święcenia Kapłańskie otrzymuje dopiero 3 sierpnia 1924 roku we Włocławku, z rąk biskupa Wojciecha Stanisława Owczarka biskupa pomocniczego we Włocławku. Wyświęcony został w kaplicy Matki Bożej Częstochowskiej w bazylice katedralnej włocławskiej.
Pierwszą Mszą Świętą odprawił na Jasnej Górze w dniu Matki Boskiej Śnieżnej, 5 sierpnia 1924 roku.
Po powrocie z Częstochowy ksiądz Stefan Wyszyński odprawił Mszę Świętą prymicyjną we Wrociszewie. Kazanie podczas niej głosi kolega seminaryjny prymicjanta, ksiądz Wojciech Wolski.
Rok 1924. Ksiądz Stefan Wyszyński zostaje we Włocławku jako wikariusz w katedrze, z obowiązkiem głoszenia kazań dla inteligencji i okolicznych ziemian na niedzielnych Mszach świętych.
W latach 1925 - 1929 kontynuował naukę na Wydziale Prawa Kanonicznego, a także Wydziale Prawa i Nauk Społeczno-Ekonomicznych KUL. Po ukończeniu KUL-u ksiądz Wyszyński wyjeżdża za granicę. Odwiedza Austrię, Niemcy, Holandię, Belgię, Francję i Włochy. Wraca po roku.
Najpierw jedzie do domu rodzinnego przywitać rodziców i siostry. Następnie ksiądz Wyszyński wraca do Włocławka. Czeka go nominacja na wikariusza w Przedczu, gdzie proboszczem jest ksiądz Wacław Gajzler.
W 1929 r. uzyskał doktorat na podstawie rozprawy prawa rodziny, kościoła i państwa do szkoły. Rok później został profesorem prawa kanonicznego i socjologii w Wyższym Seminarium Duchownym we Włocławku.
Działał też w redakcji "Ateneum Kapłańskiego" (od 1932 r. pełnił funkcję redaktora naczelnego), a także na Chrześcijańskim Uniwersytecie Robotniczym i w Sodalicji Mariańskiej, działa w zarządzie koła Stowarzyszenia Księży Charystów. Zostaje mianowany sędzią Sądu Biskupiego we Włocławku.
W czerwcu 1937 r. uczestniczy w Międzynarodowym Kongresie Chrystusa Króla w Poznaniu. Działa w wielu stowarzyszeniach katolickich: robotniczych, młodzieżowych, studenckich i społecznych. Wygłosił wielką ilość wykładów i odczytów, wydał wiele książek i publikacji.
18 października 1938 r. zostaje powołany przez kardynała Augusta Hlonda na członka Rady Społecznej przy Prymasie Polski.
Wrzesień 1939 r. Niemcy napadają na Polskę. Ksiądz Wyszyński odwozi Karola Mieczysława Radońskiego biskupa Diecezji Włocławskiej do granicy a sam wraca do Włocławka, lecz musi się ukrywać.
Ksiądz Wyszyński często się przenosi gdyż jest poszukiwany, musiał ukrywać się przed gestapo (przed wojną w swoich publikacjach zdecydowanie przeciwstawiał się nazizmowi). zamieszkuje na krótko u ojca we Wrociszewie, oraz u sióstr i rodziny w Nowinkach, Piasecznie, Zalesiu Górnym, Kozłówce, Laskach i innych miejscowościach.
W lutym 1940 r, w Warszawie zostaje członkiem Korpusu Obrońców Polski. Posiada kenkartę na nazwisko ks. Okoński.
W Kozłówce koło Lubartowa u sióstr ze Zgromadzenia Franciszkanek Służebnic Krzyża na zaproszenie ich założycielki Elżbiety Czackiej prowadzi dla nich wykłady z prawa kanonicznego nazywane (Akademią Kozłowiecką).
W Laskach jest kapelanem niewidomych i ociemniałych dzieci (pseudonim Siostra Cecylia), w Warszawie prowadzi wykłady z katolickiej nauki społecznej i katechetyki.
W marcu 1944 r. po rozmowie z kapelanem Armii Krajowej księdzem Jerzym Banaszkiewiczem (pseudonim "Radwan II"), zostaje kapelanem AK w stopniu porucznika "pseudonim Radwan III" rejonu Kampinos i jest skierowany na pierwszą linię frontu.
W lipcu w domu rekolekcyjnym w Laskach, wspólnie z matką Elżbietą Czacką, organizuje szpital, gdzie trafiają ranni powstańcy, ks. Wyszyński zostaje kapelanem.
Po zakończeniu wojny powrócił do Włocławka, gdzie zaangażował się w prace nad ponownym otwarciem seminarium. Jeszcze w 1945 r. został jego rektorem, a także redaktorem czasopisma "Ład Boży".
W marcu tego roku w domu parafialnym w Lubrańcu (tymczasowa siedziba) rozpoczyna działalność Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Włocławskiej którego rektorem, ojcem duchowym i profesorem zostaje ks. Stefan Wyszyński. Organizuje bibliotekę seminaryjną, Archiwum Kapituły Włocławskiej i jest proboszczem dwóch parafii
Czwartego marca 1946 r. Ojciec Święty Pius XII mianuje księdza Stefana Wyszyńskiego ordynariuszem diecezji lubelskiej. Sakrę biskupią przyjął w Kaplicy Cudownego Obrazu Matki Bożej Częstochowskiej na Jasnej Górze 12 maja 1946 r., z rąk kardynała Augusta Hlonda, Prymasa Polski, biskupa włocławskiego Karola Radońskiego i biskupa pomocniczego diecezji częstochowskiej Stanisława Czajki.
Jako dewizę przyjął hasło:
Soli Deo (Jedynemu Bogu).
Ingres do katedry lubelskiej odbył się 26 maja 1946 r.
22 październik 1948 r. umiera kardynał August Hlond Prymas Polski
12 listopada 1948 r. Ojciec Święty Pius XII mianuje biskupa lubelskiego Stefana Wyszyńskiego arcybiskupem i metropolitą Gniezna i Warszawy, Prymasem Polski.
2 luty 1949 r. Uroczysty ingres do katedry w Gnieźnie arcybiskupa
Stefana Wyszyńskiego Prymasa Tysiąclecia.
Uroczysty ingres do kościoła seminaryjnego Św. Józefa w Warszawie arcybiskupa Stefana Wyszyńskiego, Prymasa Polski 6 lutego.
14 lutego 1950r. prymas Wyszyński, jako głowa polskiego Kościoła zawarł porozumienie z władzami PRL. W zamian za potępienie wciąż walczących oddziałów partyzanckich oraz uznanie nowej granicy zachodniej uzyskał zgodę na naukę religii w szkołach i działalność KUL. Ugoda trwała krótko.
W Warszawie 16 grudnia 1951 w kościele Najczystszego Serca Maryi udzielił święcenia kapłańskiego Ks. Biskupowi Kazimierzowi Romaniukowi
Początek lat pięćdziesiątych to Droga Krzyżowa Kościoła Katolickiego w Polsce i osobista gehenna arcybiskupa Stefana Wyszyńskiego, zakazywanie procesji, odbieranie własności kościelnej, rozpędzanie i blokowanie pielgrzymek, ingerencja i nadzór nad "Caritas", ingerencja w obsadę stanowisk w kościele, blokowanie wyjazdów zagranicznych, konfiskata niższych seminariów duchownych i nowicjatów, ograniczenia budowy nowych kościołów, usuwanie biskupów ze stanowisk, brak zgody na wyjazd do Rzymu na konsystorz dla Prymasa Wyszyńskiego (nominację ogłoszono 27 listopada 1952 r.). i.t.d.
W listopadzie 1954 r. zostaje skazany na 20 lat więzienia biskup pomocniczy gnieźnieński Antoni Baraniak po wcześniejszym okrutnym torturowaniu i przesłuchiwaniu przez oprawców SB, niekiedy po kilkanaście godzin, zrywano mu paznokcie, przetrzymywany przez wiele dni bez ubrania w lodowatej, pełnej fekaliów celi.
Zdecydowana i nieugięta postawa Prymasa Stefana Wyszyńskiego nie tylko pozwoliła wyjść obronną ręką z tego koszmaru ale, umocniła wiarę w narodzie i podniosła prestiż Polskiego Kościoła Katolickiego i polaków za granicą.
WSZYSTKO TO ZAWZIĘCZAMY WIELKIEMU POLAKOWI, PATRIOCIE I KAPŁANOWI PRYMASOWI TYSIĄCLECIA STEFANOWI KARDYNAŁOWI WYSZYŃSKIEMU.
12 stycznia 1953 r. w Watykanie odbywa się konsystorz na którym nie ma kardynała Wyszyńskiego, (brak zgody władz komunistycznych na wyjazd prymasa) w tym czasie w Warszawie przyjmuje homagium od arcybiskupów, biskupów, kapituły gnieźnieńskiej, kapituły warszawskiej i duchowieństwa.
9 maja 1953 roku Prymas Wyszyński kieruje do Bieruta słynny Memoriał NON POSSUMUS.
W którym stwierdzono m.in.:
„A gdyby zdarzyć się miało, że czynniki zewnętrzne będą nam uniemożliwiały powoływanie na stanowiska duchowne ludzi właściwych i kompetentnych, jesteśmy zdecydowani nie obsadzać ich raczej wcale niż oddawać religijne rządy dusz w ręce niegodne. Kto by odważył się przyjąć jakiekolwiek stanowisko kościelne skądinąd, wiedzieć powinien, że popada tym samym w ciężką karę kościelnej klątwy. Podobnie, gdyby postawiono nas wobec alternatywy: albo poddanie jurysdykcji jako narzędzia władzy świeckiej, albo osobista ofiara - wahać się nie będziemy. Pójdziemy za głosem apostolskiego naszego powołania i kapłańskiego sumienia, idąc z wewnętrznym spokojem i świadomością, że do prześladowania nie daliśmy najmniejszego powodu, że cierpienie staje się naszym udziałem, nie za co innego, tylko za sprawę Chrystusa i Chrystusowego Kościoła. Rzeczy Bożych na ołtarzu cesarza składać nam nie wolno. Non possumus! (Nie możemy)”.
W tym czasie rząd postanawia o aresztowaniu kardynała Wyszyńskiego decyzję podpisali: Bolesław Bierut, Franciszek Mazur, Józef Cyrankiewicz, Hilary Minc, Edward Ochab, Konstanty Rokossowski, Franciszek Jóźwiak, Stanisław Radkiewicz.
25 września 1953 r. w nocy zostaje aresztowany i wywieziony w nieznanym kierunku.
30 września 1953 r. Ojciec Święty Pius XII ekskomunikował wszystkich winnych aresztowania i uwięzienia Prymasa Wyszyńskiego.
Stefan Kardynał Wyszyński dnia 8 grudnia 1953 r. dokonuje Aktu oddania się Matce Najświętszej.
Do jesieni 1956 r. przebywał w kolejnych miejscach odosobnienia:
Rywałd Królewski (do 12 X 1953r.)
Stoczek Warmiński (do 6 X 1954 r.)
Prudnik Śląski (do 26 X 1955 r.)
Komańcza (do 28 X 1956 r.)
Kardynał Stefan Wyszyński Przesyła list protestacyjny w sprawie skazania przez sąd warszawski biskupa kieleckiego Czesława Kaczmarka na 12 lat więzienia (24 września 1953 r.). Ks. biskup Czesław Kaczmarek wraz z ks. Janem Daniłowiczem (10 lat więzienia) został oskarżony o publikowanie dokumentów że, w sprawie pogromu kieleckiego odpowiedzialne są służby specjalne NKWD
Podczas pobytu prymasa w Komańczy powstał tekst Jasnogórskich Ślubów Narodu Polskiego, pomyślanych jako odnowienie Ślubów Lwowskich Jana Kazimierza z czasów Potopu Szwedzkiego.
Ponieważ kardynał Wyszyński wciąż był więziony, tekst ślubów odczytał ks. bp Michał Klepacz 26 sierpnia 1956 r., w obecności blisko miliona pielgrzymów, przybyłych na Jasną Górę.
Po odzyskaniu wolności w latach 1957-1966 Prymas Stefan Wyszyński, prowadził Wielką Nowennę, która miała przygotować naród na obchody Tysiąclecia Chrztu Polski.
Nowenna zakończyła się 3 maja 1966 r. Aktem Oddania Narodu Matce Bożej za wolność Kościoła w Polsce i na świecie.
Stefan kardynał Wyszyński Prymas Polski 3 maja 1957 roku ustanawia Instytut Prymasowski Ślubów Narodu, którego celem jest zachowanie i archiwizacja nagrań i dokumentów, oraz ich rozpowszechnianie. Wszystkie swoje prawa autorskie przekazał temu instytutowi.
Kontynuacją Instytutu Prymasowskiego Ślubów Narodu jest erygowany dekretem Prymasa Polski Józefa Kardynała Glempa z dnia 30 września 1993 roku Instytut Prymasowski Stefana Kardynała Wyszyńskiego.
W maju 1957 roku Kardynał Stefan Wyszyński wyjeżdża do Watykanu wraz z ks. biskupem Michałem Klepaczem, biskupem Zygmuntem Choromańskim, biskupem Antonim Baraniakiem i ks. kapelanem Stanisławem Padaczem.
14 maja 1957 roku na audiencji specjalnej dla biskupów i duchowieństwa polskiego, Ojciec Święty Pius XII dokonuje poświęcenia Kopi Obrazu Matki Bożej Jasnogórskiej który po powrocie do kraju rozpocznie peregrynację we wszystkich parafiach Polski.
Peregrynacja Kopii Nawiedzenia rozpoczyna się w Archidiecezji Warszawskiej i trwa od 26 sierpnia 1957 roku do 6 sierpnia 1958 roku.
Od Ojca Świętego Piusa XII 18 maja 1957 roku w małej Sali Tronowej otrzymuje, przyznane 12 stycznia 1953 roku insygnia kardynalskie: biret, sygnet i kapelusz kardynalski, otrzymuje również kościół tytularny w Rzymie bazylikę Santa Maria in Trastevere.
Nie ustają represje władz komunistycznych wobec kościoła katolickiego w Polsce i osobiście wobec kardynała Stefana Wyszyńskiego, w prasie komunistycznej ukazują się artykuły uwłaczające Matce Bożej.
W lipcu 1958 roku w Instytucie Prymasowskim Ślubów Narodu na Jasnej Górze bezpieka przeprowadza rewizję i konfiskuje dokumenty Wielkiej Nowenny Narodu.
3 sierpnia 1958 roku z rąk Kardynała Stefana Wyszyńskiego Święcenia Kapłańskie otrzymuje ks. Tadeusz Karolak. Organizator pierwszej w Polsce, organizacji mężczyzn, Kościelnej Służby Porządkowej "TOTUS TUUS" do zabezpieczenia pielgrzymek do ojczyzny Papieża Polaka Świętego Jana Pawła II .
2-10 czerwca 1979r.16-23 czerwca 1983r.8-14 czerwca 1987r. 1-9 czerwca 1991r.13-16 sierpnia 1991r. Światowe Dni Młodzieży w Częstochowie. 22 maja 1995 r. 31 maja-10 czerwca 1997r.5-17 czerwca 1999r.16-19 sierpnia 2002r. Papieża Benedykta XVI 25-26 maja 2006 r. w Warszawie.
31 sierpnia partia wydaje rozporządzenie ograniczające w szkole lekcję religii do 1 godziny tygodniowo na dodatkowej ostatniej lekcji, a także dokonuje kradzieży i profanacji relikwii i miejsc uświęconych.
W Watykanie 9 października umiera Ojciec Święty Pius XII.
Prymas Wyszyński wyjeżdża do Rzymu na konklawe które, wybiera papieża
Jana XXIII.
14 listopada 1958 roku Ojciec Święty przyjmuje kardynała Stefana Wyszyńskiego na prywatnej audiencji, 29 listopada po raz drugi Prymas Polski zostaje przyjęty na audiencji prywatnej przez Ojca Świętego Jana XXIII.
W Kaplicy Matki Bożej Częstochowskiej na Jasnej Górze w dniu 4 września 1961 roku wraz z całym Episkopatem Polski, oddaje Polskę w niewolę Najświętszej Matce Bożej.
W lutym 1962 roku wyjeżdża na przedsoborowe prace przygotowawcze do Watykanu, gdzie na audiencji przekazuje Ojcu Świętemu Janowi XXIII Kopię Obrazu Matki Bożej Częstochowskiej by opiekowała się pracami Komisji Przygotowawczej do Soboru Watykańskiego II (aggiornamento),
19 lutego Jan XXIII oddaje pod opiekę Matki Bożej Częstochowskiej prace Komisji.
Kardynał Stefan Wyszyński działa w Centralnej Komisji Przygotowawczej do Soboru Watykańskiego II, zostaje przyjęty dwukrotnie na audiencji prywatnej i audiencji dla Polonii przez Ojca Świętego.
Prymas Wyszyński w październiku jedzie na I sesję Soboru Watykańskiego II i bierze udział w najważniejszych pracach soborowych: Sekretariat do spraw Nadzwyczajnych Extra Ordinem, sesjach generalnych, sacra liturgia, środków przekazu, De instrumentalis communicationis socialis, jedności Kościoła De unitatae Ecclesiae, zabiera głos na wielu sesjach.
Jest też członkiem Sekretariatu do spraw Nadzwyczajnych Extra Ordinem, jest przyjmowany na prywatnych audiencjach przez Ojca Świętego i jest jednym z najaktywniejszych uczestników Soborowych.
w dniu 3 czerwca 1963 roku umiera Ojciec Święty Jan XXIII.
W 1963 na przełomie czerwca i lipca Stefan Kardynał Wyszyński przebywa w Watykanie na konklawe, po śmierci Ojca Świętego Jana XXIII, konklawe wybiera Giovanni Battistę Montiniego, który przybiera imię Paweł VI.
Ojciec Święty Paweł VI przyjmuje kardynała Wyszyńskiego na pożegnalnej audiencji w dnia 4 lipca 1963 roku.
Prymas Polski 31 sierpnia zostaje mianowany członkiem Prezydium Soboru Watykańskiego II.
28 wrzesień - 5 grudzień przebywa w Watykanie na II sesji soborowej przemawia na sesji De Ecclesiae, odbywa wiele spotkań, wizyt duszpasterskich uczestniczy w różnych uroczystościach i bywa na audiencjach u Ojca Świętego, działa w Komisji Kodyfikacyjnej Kodeksu Prawa Kanonicznego.
W Warszawie 15 marca 1964 roku wygłasza konferencję do lekarzy nt. Podstawowy warunek sprawiedliwości na świecie: "Nie zabijaj".
24 maja 1964 kard. Stefan Wyszyński Prymas Polski wyświęcał nowych księży w Wyższym Seminarium Duchownym w Warszawie w tym księdza Zenona Majchra.
Przewodniczy obradom Sekretariatu Komitetu Obchodów Tysiąclecia Chrztu Polski w Rzymie maj 1964r.
Spotyka się po raz kolejny z arcybiskupem, generałem Józefem Gawliną, Opiekunem Duchowym Polaków na uchodźstwie czyli Protektorem Emigracji Polskiej.
Odbywa audiencję i jest przyjęty, na kolacji u Papieża i zaprasza Ojca Świętego Pawła VI do Polski z okazji Sacrum Poloniae Millennium.
We wrześniu wraz z 30 Ojcami Soborowym wyjeżdża na III sesję Soboru Watykańskiego II.
Na wniosek Episkopatu Polski 21 listopada 1964 roku na sesji publicznej Soboru Watykańskiego II Ojciec Święty Paweł VI ogłasza Najświętszą Maryję Pannę Matką Kościoła.
W maju 1965 roku jeszcze raz przybywa do Watykanu na III sesję Soboru Watykańskiego II.
We wrześniu 1965 roku rozpoczyna się IV sesja Soboru Watykańskiego II, w posiedzeniach Prezydium i Moderatorów Soboru bierze czynny udział Prymas Polski kardynał Stefan Wyszyński, podpisuje dokumenty końcowe, wygłasza przemówienia odbywa audiencje.
18 listopada ukazuje się Orędzie biskupów polskich do biskupów niemieckich o przebaczenie.
Na audiencji u Ojca Świętego Pawła VI wraz z 43 Ojcami Soborowymi zgłasza prośbę "BEZ SŁÓW" dotyczącą przyjazdu Ojca Świętego na Jasną Górę.
Podczas sesji 4 grudnia czyta list do biskupów całego świata o Sacrum Poloniae Millennium, kapłani rozdają Ojcom Soborowym 2400 kopii obrazu Matki Bożej Częstochowskiej.
8 grudnia 1965 roku w ceremonii zamknięcia obrad Soboru Watykańskiego II uczestniczyło 81 delegacji rządowych i 2500 Ojców Soborowych.
Uchwalono: cztery konstytucje: Sacrosanctum Concilium, Lumen gentium, Dei Verbum, Gaudium et spes, dziewięć dekretów: Inter mirifica, Orientalum Ecclesiarum, Unitatis redintegratio, Christus Dominus, Perfectae caritatis, Optatam totius, Apostolicam atuositatem, Ad gentes, Presbyterorum ordinis, trzy deklaracje: Gravissimum educationis, Nostra aetate, Dignitatis humanae.
Na audiencji pożegnalnej Ojciec Święty Paweł VI wyraził chęć przyjazdu do Polski na Sacrum Poloniae Millennium.
Na Tysiąclecie Chrztu Polski 27 lutego wydaje słowo pasterskie o przygotowaniu do odnowienia przyrzeczeń Chrztu w Wielką Sobotę 1966 roku.
12 marca Rząd w liście podpisanym przez Edwarda Ochaba nie wyraża zgody na przyjazd do Polski Ojca Świętego Pawła VI.
W Gnieźnie w bazylice prymasowskiej podczas obchodów Tysiąclecia Chrztu Polski dnia 9 kwietnia 1966 roku następuje odnowienie Chrztu Świętego.
W Roku Milenijnym 1966 odbywają się obchody Tysiąclecia Chrztu Polski we wszystkich diecezjach w Polsce. Pierwsza peregrynacja Kopi Obrazu Matki Bożej Częstochowskiej.
Gniezno 14 kwietnia, Poznań 17 kwietnia.
3 kwietnia Niedziela Palmowa, Jasna Góra Prymas Stefan Wyszyński odczytuje list Ojca Świętego Pawła VI, Mszę Św. celebruje arcybiskup Karol Wojtyła i prowadzi Milenijny Akt oddania Polski Matce Chrystusa.
7-8 maja Kraków, 22 maja Piekary Śląskie, 28-29 maja Gdańsk, 29 maja Bydgoszcz, 5-6 czerwca Lublin, 6 czerwca na KUL-u.
13 czerwca 1966 roku na trasie Warszawa-Katowice w okolicach Będzina w czasie przejazdu została "aresztowana" przez służbę bezpieczeństwa Kopia Obrazu Najświętszej Matki Bożej Częstochowskiej, i od tej pory Uroczystości Milenijne odbywają się bez obrazu.
18-19 czerwca Olsztyn i Frombork, 22-26 czerwca Warszawa, 29-30 czerwca Kruszwica, 2-3 lipca Sandomierz, 16-17 lipca Kielce i Wiślica, 23-24 lipca Tarnów, 6-7 sierpnia Łomża, 13-14 sierpnia Opole i Kamień koło Opola, 20-21 sierpnia Przemyśl, 10-12 września Toruń, 17-18 września Siedlce, 1-2 październik Drohiczyn, 8-9 październik Włocławek, 15-18 październik Wrocław, 22-23 październik Lubaczów, 5-6 listopad Szczecin i Gorzów Wielkopolski, 12-13 listopad Płock, 19-20 listopad Białystok,
Prymas Stefan Kardynał Wyszyński 31 grudnia 1966 r. w Warszawie przewodniczy zakończeniu Sacrum Poloniae Millennium.
Kardynał Stefan Wyszyński tytan pracy w 1966 roku przewodniczy lub uczestniczy w 28 uroczystościach milenijnych, udziela sakry biskupiej dwóm księżom ks. Franciszkowi Musielowi na Jasnej Górze i ks. Ignacemu Tokarczukowi w katedrze przemyskiej.
16 razy przewodniczy obradom lub uczestniczy w obradach Rady Głównej Episkopatu Polski.
Kilkanaście razy głosi słowo Boże, słowo pasterskie, konferencje, referaty uczestniczy w sesjach naukowych, wielokrotnie udziela Sakramentu Bierzmowania.
Koronuje pięć obrazów Matki Bożej: MB Częstochowskiej na Jasnej Górze, MB Pięknej Miłości w Bydgoszczy. MB Madonny Łokietkowej w Wiślicy, MB Pani Skalmierzyckiej w Skalmierzycach, MB Dzikowskiej w Tarnobrzegu.
Na Jasnej Górze prowadzi Milenijny Akt oddania Polski Matce Chrystusa 3 maja 1966 roku.